Ergens op een donker plekje op zolder staat een zwart doosje. Niet zo groot, rechthoekig en helemaal onder het stof. In het doosje zitten wel meer dan honderd mooie stenen. Met gekleurde Chinese tekens erop.
Hoe komt dat doosje daar?
Een flink aantal jaren geleden was ik aan het logeren bij een vriendin. Zij nam me mee naar een kennis en die avond maakte ik kennis met het spel Mahjong. Ik vond het direct leuk en interessant. Voor mijn verjaardag vroeg ik een echt spel met de bedoeling het te gaan leren. Maar dat viel tegen. Niemand in mijn omgeving kende het spel en verder dan Mahjong solitaire kwam ik niet. En het spel verdween naar zolder.
Totdat…….
.....ik in de krant en op internet een berichtje vond over een cursus Mahjong. De cursus was op een avond dat ik nog vrij was en niet te ver uit de buurt. Dus de stoute schoenen aangetrokken en mij aangemeld.
De eerste avond was best wel spannend. De locatie was op een industrieterrein, donker en verlaten. Behalve één lichtje en een open deur op nummer 16. Schoorvoetend liep ik de trap op. Boven aangekomen straalde het licht me tegemoet en werd ik van harte welkom geheten door de cursusleiders Désirée en Janco. Wat onwennig namen we plaats aan de kleine vierkante tafeltjes. Eerst werd een stukje geschiedenis verteld. Heel interessant en niet te lang. Daarna werd uitgelegd hoe we de muur moesten bouwen en hoe de start van het spel was.
Die eerste avond leek het wel wat op rummikub. Later kwam ik erachter dat dat niet het geval was. Na de uitleg speelden we het spel. Wat leuk, wat gezellig. Aan het eind van de avond kregen we een mooie map met de hand-out van die avond én huiswerk voor de volgende keer! De volgende cursusavonden hadden een standaard indeling. Na de koffie keken we het huiswerk na en werden de vragen beantwoord. Daarna een nieuw onderdeel van het boeiende spel. Afwisselend Désirée en Janco nam ons mee in de interessante materie van het spel. We eindigden met ongeveer drie potjes Mahjong. Kropen we de eerste twee avonden nog bij dezelfde cursisten, omdat je die al kende, de avonden daarop werd geloot en zo maakten we kennis met alle andere cursisten. En de moeilijkheid nam met de avond toe. Maar daardoor ook de uitdagingen.
Op een dag kreeg ik een uitnodiging voor het landelijke toernooi…oeps, nee, daar was ik nog niet aan toe. En ook de andere cursisten hadden hierover hun twijfels. Ik zag dat de inschrijving pas in december sluit, wie weet, misschien tegen die tijd….. In ieder geval zal het er vast wel een keer van komen. Tot die tijd: lekker oefenen en blijven oefenen.
En het zwarte doosje? Dat staat inmiddels stofvrij midden op tafel uitnodigend klaar. Klaar voor het volgende spelletje Mahjong.
Regina Snel
November 2015